کد مطلب:376 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:296

احکام کفالت
2322 كفالت آن است كه انسان ضامن شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست، به دست او بدهد و همچنین اگر كسی بر دیگری حقی داشته باشد یا ادعای حقی كند كه دعوای او قابل قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود كه هر وقت صاحب حق یا مدعی طرف را خواست به دست او بدهد عملش را كفالت و به كسی كه این طور ضامن می شود كفیل می گویند.



2323 كفالت در صورتی صحیح است كه كفیل به هر لفظ ی اگر چه عربی نباشد به طلبكار بگوید كه من ضامنم هر وقت بدهكار خود را بخواهی به دست تو بدهم و طلبكار هم قبول نماید.



2324 كفیل باید مكلف و عاقل باشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسی را كه كفیل او شده حاضر نماید.



2325 یكی از هفت چیز كفالت را به هم می زند: اول: كفیل، بدهكار را به دست طلبكار بدهد. دوم: طلب طلبكار داده شود. سوم: طلبكار از طلب خود بگذرد. چهارم: بدهكار بمیرد. پنجم: طلبكار كفیل را از كفالت آزاد كند. ششم: كفیل بمیرد. هفتم: كسی كه صاحب حق است به وسیله حواله یا طور دیگری حق خود را به دیگری واگذار نماید.



2326 اگر كسی به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند، كسی كه بدهكار را رها كرده، باید او را بدست طلبكار بدهد.